Caligula po śmierci ukochanej Drusilli – żony – siostry, znika na trzy dni. Wraca całkowicie odmieniony. Osobista tragedia uzmysłowiła mu absurd ludzkiej egzystencji, to, że śmierć, cierpienie czy inne ze „zwykłych” ludzkich doświadczeń, nie wystarczają, by zagłuszyć przejmujące poczucue pustki. Pragnie więc zniszczyć wokół siebie wszelki porządek, pogrążyć we krwi ludzkie marzenia o przewidywalności świata, zamordować wartości istotne dla ludzi, zgwałcić sprawiedliwość. Jednak ten metafizyczny głód nie zostaje zaspokojony. „Gdybym dostał księżyc, gdyby wystarczała miłość – wszystko by się zmieniło. Lecz jak zatamować to pragnienie? Jakie serce, jaki bóg miałby dla mnie głębokość jeziora?”
(wg: Słownik postaci dramatycznych, D. Kosiński, Kraków 1999)
Obsada
Krzysztof Łakomik – Caligula
Joanna Banasik – Caesonia
Adrianna Jerzmanowska
Marek Wrona – Młody Scypion
Krzysztof Wnuk – Cherea
Katarzyna Pietrzyk – Żona
Andrzej Bienias
Dominik Piejko – Mucjusz, jeden z patrycjuszy
Krzysztof Najbor
Piotr Łakomik
Realizatorzy
Inscenizacja i reżyseria – ANDRZEJ ST. DZIUK
Przekład – Wojciech Natanson
Muzyka – Tomasz Stańko
Realizator dźwięku – Natalia Sosna
Scenografia – Jerzy Skarżyński
